Carnavalsvakantie

Zo, dat was me het weekje wel. Morgen begint hier het gewone leven weer na een week carnavalsvakantie. Matthieu, Ingrid en de kinderen zijn zaterdag weer vertrokken en wat hebben we een hoop gedaan en ze het hele eiland over gesleept. Die hebben nog weer een week nodig om bij te komen!

Van vrijdag tot en met maandag stond hier het hele eiland in het teken van carnaval. Een heel spektakel met een enorme optocht met praalwagens waar de muziek uit knalt. In Nederland heb ik niets met carnaval, maar hier met deze temperaturen is het echt de moeite waard. Iedereen is prachtig uitgedost en er wordt heupwiegend gedanst.

Toen Armand en Matthieu de Brandaris gingen beklimmen, zijn Danique en ik met Ingrid en Matthijs en Mijntje naar de donkey sanctuary geweest. Het opvangcentrum voor de vele ezels hier. In de tijd dat Bonaire in Spaans bezit was, zijn hier ezels op het eiland gebracht. Eigenlijk is het klimaat hier helemaal niet geschikt voor ezels; te warm waardoor ze snel kunnen uitdrogen en bovendien worden er regelmatig ezels aangereden. De ezels worden in de opvang verzorgd door een Nederlands echtpaar met heel veel lieve vrijwilligers en ze worden in principe niet meer vrij gelaten. Het is een hele bizarre ervaring om met je auto het park over te rijden. Echt overal ezels om je heen, die niet van plan zijn om ergens anders te gaan staan. De oudste ezel had een eigen stukje en bleek al 41 jaar oud te zijn! Dat is oud voor een ezel; ze worden meestal rond de 30-35 jaar.

We zijn ook weer bij Lagoen Hill geweest, waar vroeger de slaven op het eiland gebracht werden. Dat is zo'n ruig stukje natuur. Daar word je echt even stil van. Bij Lac Cai zijn we heel dicht in de buurt van flamingo's gekomen. Flamingo's zijn rozer van kleur, naarmate ze meer garnalen hebben gegeten.

Ook een lekker stranddagje bij Eden Beach gehad, waar die dag cruiseschip Aida Luna was aangekomen met veel Duitse toeristen. Opeens was daar een hond, waarvan niet bekend was waar die vandaan kwam en had besloten om met een paar Duitse kinderen te spelen. Alleen die kinderen waren doodsbang voor de hond en zetten het op een rennen. Dat zag de hond weer als een uitnodiging om te spelen, dus het werd een geschreeuw van ouders en gehuil van de kinderen. De hond werd uiteindelijk naar elders gebracht en bleek gewoon aan de overkant te wonen. Het was een heel schouwspel!

En natuurlijk moesten we hierdoor aan Jacky, onze Jack Russell denken en willen we even Hanneke en William extra bedanken voor de goede zorgen voor ons hondje. Want die hebben de zorg over ons hondje en over Puck, het hondje van William's moeder. Dank jullie wel en we missen hem echt!

Vrijdagmiddag wilden we naar Klein Bonaire met de Good Return, maar door een leesfoutje van ondergetekende kwamen we te laat bij de pier en was Gerry F. al vertrokken met zijn boot. Gelukkig was hij zo aardig om voor ons nog even terug te komen en bracht hij ons alsnog naar Klein Bonaire waar het schitterend snorkelen was.
Op Klein Bonaire zijn alleen wat bomen en struiken en er komen heel veel zeeschildpadden voor. Een aantal jaren geleden is het eilandje een tijdje in het bezit geweest van Harry Belafonte, die helemaal verliefd was op het kleine paradijsje. Hij had plannen om resorts en hotels op het eiland te plaatsen, maar daar heeft Bonaire een stokje voor gestoken. Het liedje "Oh island in the sun" van Harry Belafonte gaat over Klein Bonaire. Hij schijnt nog steeds regelmatig op Bonaire te komen.

Van de week kwam ik Rik Felderhof hier tegen, die ook op het eiland woont en Nico (collega van Armand) is Henny Huisman op de scooter tegengekomen.

Gelukkig hoorden we dat vanaf afgelopen vrijdag het weer een beetje de goeie kant op gaat met Lianne. Ze is echt heel ziek geweest met koorts, heel erg opgezette klieren en zo'n pijnlijke keel, waardoor haar dieet uit danoontjes en vla bestond de afgelopen week. Hopelijk gaat het lukken dat Lianne en Chantal eind maart komen, dus daar kijken we nu heel erg naar uit!

Vandaag nog een heel gezellige dag gehad. Met Nico naar Sorobon geweest, waar we ook collega Wilma tegenkwamen. Danique heeft haar eerste surfles gehad van Nico en dat ging haar niet slecht af. Hier bij Jibe City beach is het echt perfect om te leren surfen. Het water is ondiep (tot je middel) en heerlijk van temperatuur. En eigenlijk staat er altijd wel een windje. De ochtend afgesloten met een lekkere lunch en natuurlijk pikt het suikerdiefje ook graag een graantje mee...

Laat ik nou van de week op Jibe ook Barbara Lankamp van Achmea tegenkomen! Was net weer 2 weekjes met haar man op Bonaire, waar zij een huis laten bouwen. We hebben het huis dat al een heel eind klaar is nog mogen bekijken vanmiddag en we twijfelen er niet aan dat het helemaal goed gaat komen! We zijn stiekem wel een beetje jaloers, maar het is jullie van harte gegund. Op de valreep een foto van Barbara en mij. Het is een kleine wereld en hier op Bonaire helemaal.

Ik rond mijn verhaaltje af en wens iedereen: Bon Siman, een hele fijne week!